dün
gece kayboldum.. herkese, herşeye küstüm. 'kaybolmak bu kadar
kolaysa; uzaklıklar niye var? insan niye uzak başkalarında, kendinden
bile yakını arar?'
dün gece, bana bir tuzaktı.. seni öteki ben.. andı, arandı. seni halâ anan, arayan öteki bana da küstüm. bir daha kimseye küsmemek için; yalnızlığımın yanına taşındım.. küçük bir deniz feneri gibi, kendinden daha uzak, kimsesi olmayan yalnızlığıma! hani o; dokunduklarında incinmekten korkup, kendi içine çekilen tesbi h böceği var ya.. onun gibi, kendi içime çekildim!
dün gece küçüldüm içime çekildikçe.. küçücüktüm. ruhum sıyrıldı bedenimden.. aktı gitti. herkesi, herşeyi gördü. inan senin bile kalbini gördüm. içinde bastırmaya çalıştğın tüm duyguları, nedametini, şefkat açlığını, yanlızlığını gördüm.. ne kadar da ben gibiydin! bu yüzden mi benim değildin?!
dün gece şarkımızı dinledim son kez.. söyledim.. 'yâr yâr yâr yâr yâr yâr yârrrrrrrrrr ' nağmeleri duydum kendimden.. dokundu sevdan yüreğime inleyen nağmelerle.. boynu bükük, öksüz sevdama geri çekildim. geri çekildiğim sevdamdan da çekildim, kendi içime.. kendi yalnızlığıma!
dün gece emindim.. hiç kimsem yoktu! hiç kuşkum yoktu, hiç kimsemin olmadığından taa çocukluğumdan beri!
oysa ben hayalimde; ısrarla kendime bir dünya kurmuştum.. beni sevdiğine, hep benimle olacaklarına inandığım hayali kahraman(lar)ımla.. ama yoktular, kimsesizdim işte!
dün gece ben gittim.. sen üzülmeyesin diye gittim.. beni anlamadığın için, beni sevmediğin için, seni daha fazla üzmemek için.. aslında bitek sen anladığın için, aslında beni çok sevdiğine inandığım için.. ama 'biz'in imkânsızlığını nihayet kabul ettiğim için, seni daha fazla çaresiz bırakmamak için gitmeye karar verdim içimdeki senden.. herkesim, her şeyim olan senden, kendine iyi bakmanı diledim.. o ellerini semaya açıp; nedametle, çaresizce allahtan af dilediğin anda.. saçlarını okşayarak, son bir veda busesi kondurup yanağına gittim tüm dünyam olan senden!
dün gece yaradanımlaydım.. alnım, gözyaşlarımla ıslanan secdeden hiç kalkmadan yalvardım.. kendimden çok senin için dua ettim.. seni affetmesini diledim.. benim kadar çok sevecek, istediğin gibi biriyle mutlu olman için yalvardım yaradana!
dün gece ben sana veda ettim.. masal'ına elveda dedi bu masalzede külkedisi artık.. yâr, ben seni çoktan affettim.. helâl ettim tüm haklarımı.. sen de et!
ve dün gece bencildim galiba biraz.. belki sen de beni unutmaz, içindeki bana iyi bakarsın dedim.. diledim!
hoşça kal sevdiğim, lütfen kendine iyi bak..
ALLAH'a emanet ol!!!
"Arzuhal'im Yaz Yâr'e Böyle - SON MEKTUP"
* ( Masalzede Külkedisi ) ARZUHAL Z.G.K.*
dün gece, bana bir tuzaktı.. seni öteki ben.. andı, arandı. seni halâ anan, arayan öteki bana da küstüm. bir daha kimseye küsmemek için; yalnızlığımın yanına taşındım.. küçük bir deniz feneri gibi, kendinden daha uzak, kimsesi olmayan yalnızlığıma! hani o; dokunduklarında incinmekten korkup, kendi içine çekilen tesbi h böceği var ya.. onun gibi, kendi içime çekildim!
dün gece küçüldüm içime çekildikçe.. küçücüktüm. ruhum sıyrıldı bedenimden.. aktı gitti. herkesi, herşeyi gördü. inan senin bile kalbini gördüm. içinde bastırmaya çalıştğın tüm duyguları, nedametini, şefkat açlığını, yanlızlığını gördüm.. ne kadar da ben gibiydin! bu yüzden mi benim değildin?!
dün gece şarkımızı dinledim son kez.. söyledim.. 'yâr yâr yâr yâr yâr yâr yârrrrrrrrrr ' nağmeleri duydum kendimden.. dokundu sevdan yüreğime inleyen nağmelerle.. boynu bükük, öksüz sevdama geri çekildim. geri çekildiğim sevdamdan da çekildim, kendi içime.. kendi yalnızlığıma!
dün gece emindim.. hiç kimsem yoktu! hiç kuşkum yoktu, hiç kimsemin olmadığından taa çocukluğumdan beri!
oysa ben hayalimde; ısrarla kendime bir dünya kurmuştum.. beni sevdiğine, hep benimle olacaklarına inandığım hayali kahraman(lar)ımla.. ama yoktular, kimsesizdim işte!
dün gece ben gittim.. sen üzülmeyesin diye gittim.. beni anlamadığın için, beni sevmediğin için, seni daha fazla üzmemek için.. aslında bitek sen anladığın için, aslında beni çok sevdiğine inandığım için.. ama 'biz'in imkânsızlığını nihayet kabul ettiğim için, seni daha fazla çaresiz bırakmamak için gitmeye karar verdim içimdeki senden.. herkesim, her şeyim olan senden, kendine iyi bakmanı diledim.. o ellerini semaya açıp; nedametle, çaresizce allahtan af dilediğin anda.. saçlarını okşayarak, son bir veda busesi kondurup yanağına gittim tüm dünyam olan senden!
dün gece yaradanımlaydım.. alnım, gözyaşlarımla ıslanan secdeden hiç kalkmadan yalvardım.. kendimden çok senin için dua ettim.. seni affetmesini diledim.. benim kadar çok sevecek, istediğin gibi biriyle mutlu olman için yalvardım yaradana!
dün gece ben sana veda ettim.. masal'ına elveda dedi bu masalzede külkedisi artık.. yâr, ben seni çoktan affettim.. helâl ettim tüm haklarımı.. sen de et!
ve dün gece bencildim galiba biraz.. belki sen de beni unutmaz, içindeki bana iyi bakarsın dedim.. diledim!
hoşça kal sevdiğim, lütfen kendine iyi bak..
ALLAH'a emanet ol!!!
"Arzuhal'im Yaz Yâr'e Böyle - SON MEKTUP"
* ( Masalzede Külkedisi ) ARZUHAL Z.G.K.*
