27 Temmuz 2012 Cuma

İşte bu...





Şişirip yelkenleri, açılma vaktin gelmiştir denize. 
Bilirsin ki ne fırtınalar, ne deli dalgalar beklemektedir seni. 
Korkarsın, terk edemezsin limanı, bir köşesine sığınırsın. 
Kabullenmesen de artık aşk bitmiştir, İşte son bu...
İçin hep hüzün doludur, bir türlü kabullenemezsin bittiğini. 
Gözlerinin içine bakıp seni seviyorum demesini beklersin. 
O sözler hiç çıkmayacak o dudaklardan bilirsin. 
Yinede umudun yeşildir, İşte hayal bu...
Gururlusundur, istenmediğin yerde durmazsın. 
An olur ki; ne olur bitmesin dersin. 
Bu sözlerin dudaklarından nasıl çıktığına kendin bile inanamazsın. 
Oysa o yüzüne bakıp sadece gülümser, İşte acı bu...
Ondaki sıcaklığı kimsede bulamayacağını düşünürsün. 
Kimse Onun gibi gülemez, Onun gibi dokunamaz dersin. 
Ve kimseyi onun kadar sevemeyeceğini bilirsin. 
Kahredip başını eğersin önüne. İşte hüzün bu...
Nefes alamaz hale gelirsin, daralır için. 
Bir kaç saatlik derin bir uykuya hasretsindir. 
Bilirsin ki gözlerini kapasan da terk etmeyecektir hayali. 
Atarsın gecenin kollarına kendini, İşte huzur bu...
Ondan gelecek tek bir haberi umutsuzca beklersin. 
Beklemek ölüm gibi gelir insana böyle zamanlarda. 
Aslında ölüm fikride garip değildir artık sana. 
Geri dönerse diye ölemezsin bile, İşte sabır bu...
Hayat devam ediyordur ama her şey yarımdır, hep bir yanın eksik. Yüreğin eskisi gibi atmayacaktır, başka aşklarsa seni kandırmayacaktır. 
O başkalarıyla, mutlu bir hayatı yaşıyor olsa da.. 
Yine de sevginden vazgeçemezsin. İşte aşk bu...
.

Kısaca-Kendine iyi bak Sevgili-AŞK Bir MASAL'dı..

.


.

 Arzuhal´ce Şiirler
Almanya-Arzuhal Z.G.K.

UYARI:

Arzuhal´ce Şiirler Adıma Noter Tasdiklidir!
Arzuhal Z.G.K.

26 Temmuz 2012 Perşembe

23 Temmuz 2012 Pazartesi

Anlayabilir misin?


Kaçtı İlmeği Şiirlerimin


Kaçtı ilmeği şiirlerimin,vefasız Yâr tutmayınca..
Sustu artık kalemim, Yâr'dan ayrı kalınca.
'Öldü, yok..Gül Güzeli tılsımını kaybetti'
Deyin artık, beni soran olurca..

Arzuhal'ce Şiirler - ARZUHAL  Z.G.K.
UYARI: 
Arzuhal´ce Şiirler Adıma Noter Tasdiklidir!
Her hakkı şahsıma aitir!

21 Temmuz 2012 Cumartesi

Gidiyorum Sevgili


Gidiyorum Sevgili,
Senden vazgeçiyorum artık..
Sevdan hala kanayan bir yara ama
Vuslatın bana çok uzak bir hayal.
Şimdi gidiyorum senden,
Vazgeçiyorum artık o hayalden..

Gidiyorum Sevgili,
Gelsen.. 'Gitme!' desen, beni engellesen..
'Gitme.. Seni Seviyorum' u duysam senden..
Tutup kolumdan çeksen..
'Gidemezsin, Sen benimsin' deyip;
Değiştirsen yazgımı/zı..!

Gidiyorum Sevgili,
Dilimde eskilerden bir şarkı;
'Kapıldım gidiyorum bahtımın rüzgarına..'
Birde unutamadığım bir şiir;
"Ne gece bekler sabahı,
Nede taze ölüyü mezar..
Benim, Seni beklediğim kadar!"

Hoşcakal ey Sevgili..
Bilmeni istedim gitmeden..
Sen değildin 'vazgeçilmez' olan,
Bendim hep, 'vazgeçmeyi bilmeyen!'

Şimdi Gidiyorum Sevgili..
Yüreğimde Sen..
Tutamadığım ellerin,
Bakamadığım gözlerin ile gidiyorum..
Ve dilimde son sözüm;
'SENİ SEVİYORUM'

Arzuhalce Şiirler- ARZUHAL Z.G.K.

UYARI: 
Arzuhal´ce Şiirler Adıma Noter Tasdiklidir!
Her hakk
ı şahsıma aitir!



13 Temmuz 2012 Cuma

Yoruldu Kadın Güçlü Olmaya Çalışmaktan.



Bir akşamüstü deniz kıyısında bir bankı sahiplenmiş oturuyordu kadın hayallerinde.
En güzel duygular, en güzel şarkılar onlarındı o akşamüstü kadının hayallerinde.
Yüreğini kusası geliyordu son zamanlarda. Hissizdi..
Mutlu olmak istiyor, üzülmek istiyor, hatta eski gibi yemek yiyerek, uyumak, normal hayatına devam etmek istiyordu.
Ama hiç birini yerinde yapamıyor, tırnakları kırılana kadar yazıyordu.. 

Adamın sevmeyeşini..
Bu kadar sağlam nasıl bağlanabilmiş, nasıl bu kadar sevmişti?
Kendide düşünüyor ama düşündükçe başka çıkmazlara giriyordu.
Yoruldu kadın.. 

Güçlü olmaya çalışmaktan.
Her gece unutmaya çalışmaktan, 

Her sabah hatırlamaktan  yoruldu.
Ama olmayacaktı. 

O adamın adını, kokusunu, sesini unutacağı bir gün doğmayacaktı.
Yaşayamadıkları içinde ukdeydi kadının.
Aklına geldikçe gözlerini bir okyanus misali dolduran Adam, habersizdi. Kadından ve kadının yazdıklarından.
Dudaklarından bir "ahhh" çıktı.
"Ah be Adam" dedi,
"Ah be Adam!.. Sana bulaşmamış olmayı, odamda oturup kahvemi içip, neşemi bulmayı öyle isterdim ki..'' diye tamamladı boğazını düzen kelimeleri.
Düşünmekten göğüs kafesini patlatacak olan adamın, artık göğüs kafesini parçalamasına şahit oluyordu kadın.
Camdan dışarıya, kalbi kadar karanlık ama pırıltılarını da esirgemeyen gökyüzüne baktı.
Kalemi, en sevdiği defterinin arasına koydu kapattı.
Mumu üfledi, karanlığa girdi. 
Özledi kadın. Şarkılara sarıldı.
En sevdiği şarkıyı battaniye yaptı, hüznünün üzerine örttü.
Çünkü hiçbir şey kalmasa bile aralarında; "Bir
Şarkı" vardı birbirine bağlayan, 
Adamla Kadını...